Het grenspark Maas-Swalm-Nette is in gevaar

Iedereen, woonachtig in deze regio raakt, zowel in Limburg als in Nordrhein Westfalen zal geraakt worden door de plannen om van het voormalige vliegveld in Elmpt een groot industrieterrein te maken, zie hierboven gepresenteerd vogelvluchtperspectief.

Samengevat betekent dit:

150 ha zware industrie en/of grootschalige logistieke bedrijven als een vreemd lichaam in het hart van het natuurpark Maas Swalm Nette;
Toename van passerende voertuigen van 5.000 naar circa 27.000 voertuigen per dag met alle nadelige gevolgen van dien: lawaaihinder, uitstoot van fijnstof en stikstof;
Circa 8500 banen voor praktisch en laaggeschoolde arbeid zonder een goed plan voor de huisvesting;
Om de plannen te realiseren zullen circa 300 tot 400 gezonde, volwassen bomen worden gekapt;
Het plan zal uiteindelijk funest zijn voor de gehele natuur in onze grensstreek. De Meinweg, Luesenkamp en Elmpter Schwalmbruch zullen schade ondervinden;

Video met beelden van het voormalige vliegveld Elmpt, het plan en de natuurrijke omgeving.

Sommige mensen geven als reactie dat de natuurbeelden toch niet over het voormalige vliegveld gaan. Dat is juist maar het gaat hier om een groot gebied waarvan de grote natuurkwaliteit met deze beelden worden geïllustreerd. De ingreep rondom het vliegveld zal uiteindelijk het hele gebied raken.

Lees hier verder over de plannen en de gevolgen

Inhoud

Add a header to begin generating the table of contents

1. Plannen voormalig vliegveld Elmpt – gevaar voor mens, milieu en maatschappij

Bijna een kwart van het voormalige vliegveld zal als bedrijventerrein voor grote, logistiekintensieve post-
orderbedrijven en energieopwekking worden ingericht.
De geplande bruto-bouwoppervlakte voor bedrijven bedraagt 150 ha, d.w.z. ca. 300 voetbalvelden;
Voor de gebouwen geldt tot nut toe geen enkele beperking voor de maximale grootte of hoogte;
Het verwachte – maar tot nu toe zuiver geschatte – aantal arbeidskrachten bedraagt ca. 5.000 tot 8.500;
De energieopwekking moet plaatsvinden met zeven megawindturbines (ca. 265 m hoog) en zonnepanelen op de daken van de gebouwen en op de voormalige start- en landingsbaan.

2. De plannen zijn in strijd met de doelstellingen van het grenspark Maas-Swalm-Nette,

te weten “Het behoud en de ontwikkeling van deze karakteristieke natuur- en cultuurlandschappen.”, omdat

het gebied als een spie ligt in de groene band tussen Kleef en de Selfkant en dit tot een versnippering van de talrijke natuurgebieden zal leiden, ook al blijft een gedeelte van het gebied als bos behouden;
het terrein is gelocaliseerd in het hart van het grenspark Maas-Swalm-Nette;
het plangebied met een oppervlakte van 884 ha (8,84 km²) groter is dan het kerngebied van het nationaal park De Meinweg;
er sprake is van een uiterst ongewenst precedent voor de verdere wildgroei van windturbines;
het project een belemmering vormt voor de recreatie- mogelijkheden voor de plaatselijke bevolking (vgl. bijv. Natuurparkregio MeinWeg);
het ontwerp een gemiste kans is voor de uitbreiding van het nationaal park De Meinweg, wat het einde voor zacht natuurtoerisme in de streek betekent;
het geplande industrieterrein tegen de uitbreiding van het vogelrichtlijnengebied aanligt;
het geheel in strijd is met internationale verdragen, bijv. Duits-Nederlandse bilaterale verdragen, Natura 2000, Eurobats, Vogelrichtlijnen; het is relevant omt te weten dat
– het Hof van Justitie van de EU tussentijds, op 04-03-21, de bescherming van vogels heeft versterkt,
– de Europese Unie een vordering tegen Duitsland heeft ingesteld wegens het niet in acht nemen van de natuur- en soortenbescherming;
de logistieke hallen en de windturbines een funeste uitwerking op de landschappelijke kwaliteit van het gebied zullen hebben, zie https://www.gruenes-grenzland.net/energietransitie/#Landschap ;
het industrieterrein een grote mate van lichtvervuiling en geluidsoverlast zal veroorzaken;
het plan een bedreiging voor de fauna is, in het bijzonder de druk op de vogel- populaties zal verhogen – door de brand 2020 zijn immers al twee van de tien aanwezige soorten van de Rode Lijst in verschillende plaatsen verdwenen;
de werken zullen leiden tot een verminderde genoom-/genenuitwisseling voor flora en fauna in de streek.

3. De plannen zorgen voor grote nauwelijks oplosbare problemen

op het gebied van infrastructuur, financiën, economie en integratie, omdat er betreffende de

a) Infrastructuur

geen combinatie met water- en spooraansluiting mogelijk is, het vervoer alleen via de weg kan;
ongewenste concurrentie is met de logistieke centra van bijv. Duisburg of Venlo, waar wel een water- en spoorvoorziening bestaat;
geen mogelijkheid is tot het groeperen van logistiek om lege ritten te vermijden – iets anders is echter ecologisch ongewenst en economisch niet rendabel –;
er een verwachte grote verkeerstoename zal zijn: tot en met 22.000 vrachtwagens plus bestelbusjes en werknemerauto’s;
er een grote druk op de infrastructuur zal ontstaan met alle consequenties van dien: verergering van de files (tunnel Roermond, autosnelwegen richting Mönchengladbach, Maastricht en Venlo);
nu al de vraag naar een nieuw ringweg Elmpt ontstaat;
geen oplossing is voor riolering, energie- en watervoorziening, kostenintensieve nieuwbouw nodig is;

b) Financiën

gewerkt wordt met een buitenlandse projectontwikkelaar die ter plaatse geen ondernemingsbelasting moet betalen;
de in het vooruitzicht gestelde bedrijfsbelastingen van de KMO’s voor een groot deel zuiver verplaatsingen betreffen;

c) Werkgelegenheid en integratie

bij de werkgelegenheid tot nu toe sprake is van wensdenken; er is momenteel geen enkele gegadigde, hierdoor leegstand met kosten voor de gemeente dreigt;
bij het welslagen van de plannen dan weer de druk op de plaatselijke arbeidsmarkt sterk toeneemt met als consequenties:
– nog meer laaggeschoolde en tijdelijke buitenlandse werknemers;
– blijvende verergering van de integratieproblematiek, bedreiging voor de plaatselijke talen en cultuur;
– een verwachte toename van armoede, degradatie van de sociale omgeving en verhoudingen;
– meer sociale uitgaven voor de betroffen gemeentes, in het bijzonder voor Niederkrüchten;

d) Huisvesting

de maximale huisvestingscapaciteit beperkt is, in Niederkrüchten er bijv. max. 500 woningen bijkunnen;
de druk op de woningsmarkt in de omliggende gemeentes nog verder zal toenemen;

e) Onderhandelingspositie en verhoudingen met de buren

sprake is van asymmetrische machtsposities tussen een kleine gemeente met een eigen kapitaal van 66 miljoen € (per 31-12-17) en een groot internationaal projectontwikkelaar met een bruto-activawaarde van 1,7 miljard €, de Gemeente Niederkrüchten echter in het verleden al niet in de belangenbehartiging bij veel trivialere zaken geslaagd is (McDonald’s, Deutsche Post, Laurentiusmarkt…);
de verhoudingen met de buren nu al verstoord raken (Provincie Limburg, Gemeente Roermond, …).

4. Alom komt men tot bezinning

De door de groei-ideologie gedreven politiek is verkeerd, schadelijk voor het milieu en niet toekomstgericht. Het huidige groeimodel is koolstofhoudend, grundstofverbruikend, inegalitair, d.w.z. ongelijk en oneerlijk, leidt tot een steeds minder bewoonbare wereld en een competitie die weer bron van conflicten kan worden. Er is noodzaak aan kwaliteit, niet aan kwantiteit. Meer economische groei betekent afname van het welzijn.

Dit blijkt overduidelijk uit de volgende gebeurtenissen:

Er zijn gewijzigde voorwaarden door de coronacrisis en de reductie van traditionele arbeidsplaatsen;
Het economisch herstel naar de pandemie is kunstmatig gefinancierd door schulden en destabiliserend.
Het economische groeimodel wordt nationaal en internationaal meer en meer betwist;
De logistiek wordt o.a. in Limburg, in de gemeentes Schwalmtal en Willich in twijfel getrokken, verlaten.

5. Nu Elmpt nog

Jammer dat men in Elmpt nog vast houdt aan deze dwaalweg. Waarom moet hier gebeuren wat anders niet meer mag? Vroeger de “laatste pomp voor de grens”, nu het “laatste bedrijventerrein voor de grens?” En juist op het ogenblik van een wereldwijde ongekende sanitaire en ecologische crisis, terwijl de voordelen voor de lokale bevolkingen in Duitsland en Nederland in geen verhouding staan tot de nadelen. De plaatselijke burgers en gemeentes hebben de lasten, een anoniem Canadees pensioenfonds de baten?

6. Er is een andere weg, een mens- en milieuvriendelijk alternatief:

Laten wij uitgaan van de kernkwaliteiten van onze streek.
Laten we aan een echt groene gemeente werken.
Laten wij het natuurareaal richting westen vergroten en zo de negatieve effecten op fauna en flora minimaliseren.
Laten wij zo echte corridors voor de natuur instellen en de kans tot herwildering (“rewilding”/”réensauvagement”) grijpen.
Laten wij het golfterrein behouden en de rest aan de natuur teruggeven, zoals dit in het Brachter Bos en in de Meinweg gebeurd is.
Laten wij een bedrijventerrein van ca. 20 hectaren voor plaatselijke kmo’s inrichten met energie uit zonnepanelen die op een natuurvriendelijke wijze in het landschap ingepast worden.
Laten wij de bestaande woonhuizen als “tuijnwijk” voor huisvesting voor families uit de grensstreek renoveren en / of eventueel tot kleinschalige nieuwbouw overgaan.

Daarom dringen wij aan op uitstel

En wel zo lang totdat er een eerlijke en integrale afweging van de kosten en baten voor de groene grensregio of het gehele grenstraject heeft plaatsgevonden. Bovendien dient er nadrukkelijk ook rekening te worden gehouden met de behoeften van de lokale bevolkingen.

Het is onverantwoord om een deﬁ nitief besluit te nemen over de aanleg van een dergelijk grootschalig bedrijventerrein midden in de natuur zolang wij als burgers geen zicht hebben op alle feiten en mogelijk gevolgen alsmede de erbij horende overwegingen.
Een dergelijk grootschalig industrieterrein in zo‘n natuurparel is niet in het belang van de mens, de natuur en het milieu. We kunnen beter de natuur verder ontwikkelen langs de grens.
Laten we liever een kleiner bedrijventerrein van slechts zo‘n twintig hectare inrichten voor lokale kleine en middelgrote bedrijven uit Duitsland en Nederland. Natuurvriendelijk ingepast in de omgeving, zonder megawindturbines en megahallen.
Laten wij de bestaande woonhuizen als “tuinwijk” voor huisvesting voor families uit de grensstreek renoveren of eventueel tot kleinschalige nieuwbouw overgaan.

Kort: Wij pleiten voor een moratorium totdat een duidelijk zicht op alle baten en lasten voor deze gemeente, de buurgemeentes en onze hele grensstreek bestaat!